Een jaar waarin ik weinig moest. Echt een jaar om de balans op te maken. (Na mijn ontslag – alweer tweeëneenhalf jaar geleden – waren er (te) veel dingen die ik wilde of misschien wel moest van mezelf.)
Een jaar waarin ik niet gewerkt heb aan mijn boek.
Een jaar waarin Ayla nauwelijks meer gehoest heeft.
Een jaar waarin Bob een hersenschudding kreeg, kindertherapie volgde voor meer zelfvertrouwen en aandacht kreeg voor zijn uiterlijk.
Een jaar waarin ook Rick naar kindertherapie ging en daar leerde dat fouten maken mag en dat hij veel kwaliteiten heeft.
Een jaar waarin de kinderen zich steeds meer thuis voelden op hun nieuwe school. Een school dat met haar duurzame doelstelling helemaal bij ons past. De kinderen voelen dat ze op deze school zichzelf mogen zijn. Heel waardevol.
Een jaar waarin Ayla steeds verder boven haar leeftijd lijkt uit te groeien. Zowel qua lengte als gedrag. (Dit laatste vraagt van ons steeds weer aanpassing qua verwachtingspatroon en opvoeding.)
Een jaar waarin het bewust eten steeds natuurlijker en vanzelfsprekender wordt en minder moeite kost.
Een jaar waarin het ook op materiaal gebied goed verging.
Een jaar waarin ik het niet-moeten wil volhouden.
Een jaar waarin ik – misschien – het schrijven weer oppak. Het begint weer te kriebelen, maar niet meer mijn verhaal over fibromyalgie. Misschien een verhaal voor kinderen?
Een jaar waarin ik wil blijven genieten van het leven.
Een jaar waarin ik zal blijven wandelen en yoga beoefenen, gewoon omdat ik me daar zoveel beter door voel.
Een jaar waarin ik eigenlijk wil doorzetten wat ik vorig jaar gedaan heb: genieten, weinig stress, zelf groeien en de gezinsleden ondersteunen bij hun groeiproces.
Ik wens jullie allen een goed 2013, waarover je achteraf tevreden kan zijn (net als ik over 2012).
Liefs, Esther
Mooie doelen, of eigenlijk, richtlijnen. Fijn 2013!
BeantwoordenVerwijderen