zondag 25 januari 2015

Bewust eten is hip (met recept!)

Dat ik bewust met eten bezig ben, weten jullie inmiddels wel.
Ik merk trouwens dat steeds meer mensen letten op wat ze eten en open staan voor verandering en dan bedoel ik het laten staan van of in ieder geval minderen met suiker, E-nummers, kant-en-klare zakjes.
En blijkbaar is dit nog meer dan ik dacht, want zelfs in de ‘Boodschappen’, het tijdschrift met recepten van een aantal supermarktketens, staan deze maand een aantal recepten zonder suiker. Zoals havermoutkoekjes, dadel-vijgenreep, studentenhaverkoek en noten-honingspread. Ik werd er in ieder geval helemaal blij van toen ik dit zag.

Inmiddels heb ik de ‘havermoutkoekjes met cranberry’s en hazelnoten’ gemaakt. En, eerlijk is eerlijk, je proeft dat het verantwoord is, maar ze zijn ook echt lekker. Lekker als koekje bij de thee, maar volgens mij nog lekkerder om mee te nemen naar school, tijdens een wandeling of een dagje uit.

Omdat niet iedereen de ‘Boodschappen’ in huis heeft, deel ik hier met jullie het recept.


Havermoutkoekjes met cranberry’s en hazelnoten


Bereidingstijd: ca. 40 minuten (waarvan 20 minuten oventijd)

Nodig:
·      100 gram gedroogde cranberry’s
·      100 gram havermout
·      50 gram hazelnoten, grof gehakt
·      1 theelepel bakpoeder
·      4 eetlepels appelstroop
·      bakplaat met bakpapier
·      keukenmachine

Bereiden:
Laat de cranberry’s wellen in heet water. Verwarm de oven voor op 160°C. Spreid de havermout en hazelnoten uit op de bakplaat en rooster ze circa 10 minuten in het midden van de oven. Laat afkoelen. Giet de cranberry’s af en maal de helft ervan samen met de havermout, noten, het bakpoeder en een snufje (grof) zout in een keukenmachine. Draai de appelstroop en als laatste de rest van de cranberry’s kort mee tot alles goed aan elkaar plakt en samenhangt. Maak kleine bergjes op de bakplaat en bak de koekjes laag in de oven in 15-20 minuten bruin.
(Eigen toevoeging: ik heb de bergjes halverwege de baktijd nog even verder aangedrukt, zodat het meer koekjes werden. Anders was ik bang dat het meer als kruimels, dan wel cruesli, uit de oven zou komen.)

Zeker een aanrader om vaker te maken!

Groetjes, Esther

maandag 19 januari 2015

Van alles en nog wat

Vorige week heb ik geen blog geschreven. Sowieso gaat de tijd heel snel, met al die dingen die ik wil doen. Toch had ik er graag tijd voor gemaakt. Het ontbrak echter aan inspiratie. Nog steeds heb ik geen onderwerp waarmee ik een heel blog denk te kunnen vullen.

Op dit moment (lees: deze weken) ben ik bezig met van alles en nog wat.
Ik wil tassen gaan maken van stof en om in de ‘naai-mood’ te komen heb ik eerst twee rokken voor mezelf gemaakt. Twee rokken die al een tijdje in de planning stonden.

Inmiddels heb ik de eerste tas af. Gemaakt met behulp van een zelfmaakpakket van Abbygale, gekregen met Sinterklaas. 
Dit is de opening om meer tassen te gaan maken. Zoals zo’n zelfde tas, maar dan met andere stof.
Verder wil Ayla graag een nieuwe schooltas. En zij weet dat haar moeder handig is, dus ze heeft een wensenpakketje neergelegd. Het moet een rugtas zijn (nee, echt geen schoudertas), hij moet groot genoeg zijn voor twee schoolbekers, een broodtrommel en fruitbakje, maar ook weer niet te groot en het liefst met rits. Ik heb nog geen patroon op internet kunnen vinden die me aanstaat, dus ik denk dat ik zelf maar op ontdekkingstocht ga.
Zeer binnenkort samen met Ayla maar even bij de stofjes kijken die ik in huis heb.
Ook ik zou graag een nieuwe tas willen. Dit wordt wel een schoudertas, ook met een rits en het liefst met één of twee kleinere vakken.
Beide tassen kunnen mooi als voorbeeld dienen voor op de website.
Al naaiende zal ik wel ideeën krijgen wat voor tassen ik wil maken die echt alleen voor de verkoop bedoeld zijn. Een idee heb ik daar al over en dat idee mag dus verder borrelen terwijl ik bezig ben.

Ook creatief ben ik bezig met het haken van poppetjes nieuwe stijl. Een miniheksje is al af en nu ben ik bezig met bloemenpoppetjes. Ook hier komt, al hakend, de inspiratie hoe ik het nog leuker kan maken en daarmee de verslaving om door te gaan, terwijl het eigenlijk bedtijd is.
Het idee van de bloemenpoppetjes kwam trouwens tijdens een wandeling door het bos. Het wandelen is iets dat ik echt weer opgepakt heb, na een periode van kwaaltjes waardoor het niet goed lukte, en dat ik er nu graag in wil houden.

Het creatief bezig zijn zorgt voor rust in een onrustige periode.
Manlief is sinds 1 januari werkloos; voor het eerst sinds 25 jaar. En ook al gaan we hier relaxed mee om – want er komt echt wel weer werk binnenkort – zorgt het toch voor onrust. Hij is nu natuurlijk veel thuis, maar heeft ook afspraken met het UWV en mogelijke werkgevers. En als een sollicitatie wel heel erg de goede kant op lijkt te gaan, maar dan uiteindelijk (op een heel vervelende manier) toch afketst, geeft dit toch een domper.
Verder lijken we allemaal wel wat te kwakkelen met verkoudheid, buikpijn en hoofdpijn. Het is niet echt storend aanwezig, we kunnen (meestal) onze activiteiten gewoon doorzetten. Het is gewoon zeurderig aanwezig. Is het de heersende griep die een poging doet om ons huis binnen te dringen? Of is het de spanning, de onrust die we toch wel allemaal – al is het licht – voelen? Want het is nu eenmaal zo: werkloos zijn is niet fijn, onzekerheid is nog minder prettig. En dan is het echt niet gek, en ook niet verkeerd om dit lichamelijk te voelen. Het zou toch ook raar zijn als we allemaal gewoon door functioneren, net alsof er niets aan de hand is?


Ik denk trouwens dat die onrust er ook voor zorgt dat ik nu niet de inspiratie heb om een blog over een specifiek onderwerp te schrijven. Er zijn nu gewoon even heel veel kleinere dingen die mij bezig houden en daarbij is geen ruimte (of zo) voor verdieping. Voor mij is dat geen probleem. Het zorgt alleen voor andere en misschien minder blogs. De inspiratie komt wel weer.

Groetjes, Esther

maandag 5 januari 2015

2014 – 2015 Een nieuw jaar vol nieuwe tijd

Een nieuw jaar ligt weer voor ons.
Het oude jaar is voorbij.

Het jaar 2014 is, zoals vele jaren hiervoor, omgevlogen. 
Een jaar waarin Bob naar de middelbare school ging en dus afscheid nam van de basisschool en daarmee ook van zijn kindertijd. (Zo voelt het tenminste, omdat zijn houding in één zomervakantie veranderde en hij meer verantwoordelijkheid laat zien.)
Een jaar waarin we besloten om Rick en Ayla naar een andere basisschool te laten gaan en waarin we al konden ervaren dat dit een goede keuze was.
Een jaar dat eindigde met het aflopen van het Freeks arbeidscontract, maar dat ook nog, voor het einde, een sollicitatiegesprek gaf.
Een jaar waarin ik Elisabeths Appelier opzette, waarbij ik allerlei ideeën uitwerkte en leuke reacties mocht ontvangen.
Een jaar waarin nog veel meer gebeurde, zoals de operatie van mijn vader, een heerlijke zomervakantie, het online begeleiden van een groep vrouwen in een studiecoven, bezoekjes aan een nieuwe vriendin, lichamelijke ongemakken.
Een jaar waar ik vooral tevreden op terug kijk, omdat ik vind dat ik – en wij als gezin – goed met alles om zijn gegaan.




Nu ligt er een nieuw jaar open voor ons.
Een jaar waarin we zullen ontdekken hoe de kinderen zich verder ontwikkelen, mede op hun nieuwe scholen.
Een jaar waarin ook Rick naar de middelbare school zal gaan.
Een jaar waarin we zullen ontdekken waar Freek zal gaan werken en hoe hem en ons dit bevalt.
Een jaar waarin ik allerlei nieuwe ideeën voor Elisabeths Appelier uit kan werken en nog meer nieuwe ideeën zal ontwikkelen.
Een jaar waarin een nieuw magazine online komt waar ik aan mee mag werken.
Een jaar vol kansen, mogelijkheden en gebeurtenissen.
Een jaar waar ik, naar ik hoop, net zo tevreden op terug kan kijken als het afgelopen jaar.


Ik wens jullie allemaal een heel goed 2015!

Liefs, Esther