maandag 30 september 2013

Een creatief najaar

Mijn voornemen voor de komende periode is om vaker creatief bezig te zijn.
Waarom?
- Omdat ik nog zoveel creatieve wensen heb (en er komen er steeds meer bij).
- Omdat het zo fijn voelt als ik weer iets moois gemaakt heb.
- Omdat het bezig zijn voor mij een meditatieve werking heeft.

De herfst is begonnen en dat houdt nu eenmaal in dat de dagen korter worden en het weer minder warm en zonnig, maar juist guurder wordt. Een periode waarin ik vaker binnen zal zijn (en ook wil zijn) en die tijd kan ik maar beter goed gebruiken.

Afgelopen week ben ik goed van start gegaan. Mijn oude naaimandje puilde uit en het speldenkussen was af.

Een nieuw speldenkussen had ik al (gemaakt door mijn moeder, van dezelfde stof als een babyjurkje dat ik ooit droeg). En hier hoorde dus een nieuw – én groter – naaimandje bij.
Zie hier het resultaat:



Dit leek me trouwens een goed project om mee te beginnen, zodat ik nu nog makkelijker en met meer zin de volgende naaiprojecten op kan pakken.

Groetjes, Esther

maandag 23 september 2013

Boekrecensie: Mariëtte Aerts, een voor mij tot voor kort onbekende schrijfster

Als door toeval kwamen een aantal boeken van Mariëtte Aerts op mijn pad. Het leken mij wel leuke boeken – veel verhaal, maar toch niet te ingewikkeld – en dus ideaal voor de vakantie.

Al lezende twijfelde ik al of deze boeken bedoeld zijn voor volwassenen of voor (grote) kinderen. Achteraf ben ik gaan zoeken op internet en bleken het kinderboeken te zijn. Dat maakt ze echter niet minder leuk.

Dus of je nu op zoek bent naar een fantasievol, spannend boek voor je tiener of zelf op wilt gaan in een boek over heksen of een trilogie over elfen, feeën en andere fantasiefiguren, ik vind de boeken van Mariëtte Aerts in beide gevallen een aanrader.



‘Heksenhei’ gaat over twee kinderen uit de bovenbouw van de basisschool die gefascineerd zijn door de hei en een vervallen huisje midden op die hei. Door een verdwijning van een klasgenoot en het zien van dwaallichten en andere vreemde verschijnselen, raken de twee verstrikt in een magisch en spannend verhaal.

De trilogie over Huize Elfea bestaat uit de boeken ‘Dragans List’, ‘De Spreukenzinger’ en ‘Een Duister Gilde’ en speelt zich af in een wereld dat parallel loopt aan onze wereld, maar dan in een andere tijd en dimensie. Een plattegrond in de boeken laat je zien hoe dit Europa eruit ziet en waar het verhaal plaatsvind. De verhaallijn is zo veel omvattend dat ik dat hier niet kort kan vertellen. De ene ontwikkeling volgt na de andere. In een ‘gewoon’ boek zou het té zijn, maar juist omdat dit boek al zo fantastisch (dus vol fantasie) is, maken al die verwikkelingen ook niet meer uit.
Het zijn drie boeken vol elfen, feeën, elfeas (kruisingen tussen elfen en feeën), andere volkeren, hersenschudders, spreukenzingers, magiërs, dwerfen, chaoti en piraten.

Wie weet lees ik de boeken nog eens voor aan de kinderen . . . .

Veel leesplezier. En ik hoor graag wat jullie van deze boeken vinden.

Groetjes, Esther

maandag 16 september 2013

Hoofdpijn en andere zaken

Vorige week vermeldde ik al kort dat ik maandagavond werd gegrepen door een migraine-achtige aanval. Nu, een week later, kan ik deze hoofdpijn beter plaatsen.
De donderdag ervoor had ik namelijk een – trouwens heerlijke – fietstocht gemaakt, waarbij de laatste drie kwartier mij heel zwaar vielen. Ik heb toen te krampachtig gefietst en dan reageer ik altijd heftig. De spieren in mijn nek en schouders waren helemaal verkrampt en door dit te negeren – ik had het niet eens echt door – zijn de klachten alleen maar verergert, met hoofdpijn en sterretjes als gevolg.

Gelukkig heb ik een man die goed kan masseren en hij is twee avonden aan de slag gegaan. Op vrijdag mocht ik naar de fysiotherapeut en hij constateerde dat het gewoon helemaal vast had gezeten, dat Freek het al goed los gemasseerd had, maar dat hij er nu even vanaf moest blijven. Mijn lijf moet het verdere loslaten zelf doen. Bovendien was de spier in mijn rechterschouder inmiddels gekneusd door het masseren.

Vorige week heb ik dan ook rustig aan gedaan – ik had ook geen keus – en de week maar een beetje op zijn beloop gelaten. Voorbereidingen getroffen voor een weekendje weg (die helaas achteraf niet doorging, maar die heb ik dus nog te goed), nieuwe laarzen gekocht (ook hééél belangrijk), gewandeld met vriendinnen en verder gerommeld in huis.
Ik zou heel graag deze week er weer volop tegenaan gaan. Maar ik voel dat dat niet verstandig is. Er staat weinig in de agenda deze week – en dat is ook wel eens lekker!
Dus een beetje op de laptop werken, elke dag wandelen, misschien wat kledingkasten uitmesten (nu het toch echt herfst is geworden buiten) en wie weet één of twee keer wat langer aan yoga doen. Dit seizoen zit ik namelijk voor het eerst sinds een paar jaar niet meer op yogalessen, omdat ik het thuis wil gaan doen. Na de schoolvakantie heb ik eerst de tijd genomen om op te starten met alle andere dingen die zich aandienden. Nu, misschien, kan ik deze week dan toch echt beginnen met “thuis-yoga”.

Groetjes, Esther

dinsdag 10 september 2013

Een verjaardagweekend

Na een week die rommelig verliep, omdat ik net iets te veel wilde, het raar weer was en er voorbereidingen te doen waren voor de verjaardag van Ayla, was dit afgelopen weekend dan de climax. En een zeer geslaagde verjaardag. En dat terwijl we in juni al het Feest van de Drie Taarten hebben gevierd (drie kinderverjaardagen op één dag).

Zaterdag was het kinderfeestje. De voorspellingen waren de hele week niet al te best, maar uiteindelijk was het een geheel droge dag met temperaturen rond de 21 graden. Helemaal goed voor een feestje in het bos. Ayla is goed verwend met cadeautjes en na een muffin en drinken zijn we naar het bos gegaan voor een speurtocht. Vier meiden die goed aan elkaar gewaagd zijn, allen niet op hun mondje gevallen en tegelijk zorgzaam én gezellig. Ik heb nu al zin in volgend jaar.

De vier meiden op een boomstam. (Ayla is duidelijk de grootste.)

Zondagmiddag kwamen Opa en Oma. ’s Ochtends had ze al onze cadeautjes gekregen en de regen was even niet zo erg, want zo kon ze meteen een begin maken met haar legopakket.
Natuurlijk werd ze ook door Opa en Oma goed verwend. Ze was echt jarig en dolblij met haar cadeaus.

In haar Spaanse jurk met het zwembad van Lego Friends.

En dan gistermorgen de laatste feesthandeling: trakteren op school
Nog een beetje slaperig - het is nog vroeg. Na het ontbijt zag ze er een stuk wakkerder en vrolijker uit.

Geslaagde dagen, maar goed dat het weer geweest is.


Maandagavond begon ik met het schrijven van deze blog. Al schrijvende kreeg ik last van sterretjes. Een voorbode van een migraine-achtige aanval. Het is lang geleden dat ik dat had. Deze aanvallen waren er vooral in de begintijd van mijn fibromyalgie. Ik heb er nu alweer zeker twee jaar geen last van gehad. Dus lag ik gisteravond om 18:45u in bed. De bedoeling was drie kwartier om de aanval te stoppen. Het werd een hele nacht.
Nog steeds is er de hoofdpijn en het misselijke gevoel, de sterretjes zijn gelukkig een stuk minder.
Vanmorgen dus wel deze blog verder afgemaakt. Hierna doe ik vandaag rustig aan. Hopelijk zakt die barstende hoofdpijn en misselijkheid dan in de loop van de dag weg.

Groetjes, Esther

maandag 2 september 2013

Vakantiegevoel is weg

Vorige week schreef ik nog dat het me gelukt was om de eerste schoolweek het ontspannen gevoel van de vakantie vast te houden. Dat lukt met nu even niet.

Vorige week zijn alle mannen op schoolkamp geweest. Rick van maandag tot woensdag met groep zeven; Freek was mee als begeleider. Zij kwamen woensdag aan het eind van de middag weer thuis. Bob was woensdagochtend vertrokken naar zijn kamp met groep acht en kwam vrijdagmiddag weer terug. Dit alleen zorgde er al voor dat het een rare week was.





De twee avonden dat Freek niet thuis was heb ik heerlijk gefröbeld. Buiten bij de houtkachel het handwerk (spelden, rijgen én foutjes herstellen) en binnen aan de eettafel het naaimachinewerk.


Het resultaat wordt mooi, nu maar hopen dat degene voor wie het is, het ook mooi gaat vinden . . .
Komende week ga ik mijn zoektocht naar bijpassende knoopjes voortzetten om het geheel af te maken. In de plaatselijke hobbywinkel én op de markt verkochten ze geen knalroze knoopjes. Morgen dus naar een stoffenwinkel in de buurtgemeente.

Vandaag en woensdag gaat Rick voor het eerst naar atletiek. Hij mag het een maand uitproberen voordat hij definitief besluit of hij er op wil. Clubjes zijn leuk en goed, maar het vraagt altijd weer aanpassing. En atletiek is niet in onze woonplaats, dat is al gauw acht kilometer fietsen. Deze week en volgende week op woensdag uitproberen wat een goede fietsroute is, zodat hij daarna zelf er heen kan. Dus die weken is het nog even wennen en aanpassen. Vooral: hoe doen we dat met eten. Want sporten is altijd rond etenstijd!

En dan is Ayla komend weekend jarig én geeft ook in het weekend haar kinderfeestje. Voor het feestje heb ik alles al wel zo’n beetje in huis, alleen nog vrijdag muffins bakken en de bedankzakjes vullen. Het eten koop ik gelijk met de wekelijkse boodschappen. Voor dé dag zelf wordt het nog kiezen welke taart ik mag bakken, wat we ’s avonds zullen eten én de cadeaus zijn nog niet eens in huis. En dit schrijvende bedenk ik me dat ze die maandag natuurlijk gaat trakteren op school. Maar wat???

Hopelijk kan ik snel weer het ontspannen gevoel ervaren. Nu lukt mij dat even niet.

Groetjes, Esther