zondag 29 januari 2012

De verleiding van het snoepen

In november kregen we voor Ayla het advies om haar geen suiker meer te laten eten en drinken. Dit was voor mij het moment om ook zelf nog verder te minderen met mijn suikerinname. Ik had namelijk al meerdere keren gehoord dat suiker niet goed voor je lijf is. Je lichaam krijgt voldoende natuurlijke suikers binnen door het eten van groente en fruit. Het heeft daarnaast echt geen extra toegevoegde suikers nodig.
      Wat ik vooral merk dat wanneer ik flauw ben, ik de neiging heb om een stuk chocola te pakken of een stapeltje koekjes (liefst ook met chocola). Al een tijd probeer ik dit te vervangen door een handje noten, een boterham met kaas of appelstroop of een rijstwafel met jam of zo. Pas op het moment dat Ayla geen suiker meer mocht, ben ik helemaal gestopt met suiker. Ruim een maand heb ik dit volgehouden.
      Maar toen kwam Bobs verjaardag en Kerst. En heb ik toch – met mate – meegedaan.  De chocoladetaart van Bobs verjaardag viel mij achteraf heel zwaar en ik had spijt dat ik had meegegeten. Maar het is toch veel gezelliger om met de rest mee te doen?
      En ook met Kerst heb ik wat chocolaatjes gegeten. Dit was dan wel vooral biologische chocola met rietsuiker (wat beter schijnt te zijn), maar mijn lijf heeft de smaak van suiker en chocola weer te pakken. En verlangt naar meer.
      Ik weet niet of het de tijd van het jaar is – het is koud en guur buiten – en ik daarom meer energiebehoefte heb. Het lijkt wel alsof ik de hele dag trek heb. De hele dag door heb ik behoefte om te eten.  En juist omdat ik flauw ben, neig ik dan naar het “verkeerde” eten. Een stukje chocola moet toch kunnen? Alleen dat stukje chocola voldoet niet en ook van meerdere stukjes en/of meerdere koekjes krijg ik geen voldaan gevoel. Het is niet dat ik me schuldig voel dat ik overstag ben gegaan, maar ik lijk me juist wel nog flauwer te voelen door de suikerinname. En dan vraag ik me wel af waarom ik dan toch weer aan het snoepen ben geslagen. Maar ja, wat kan ik dan eten? Een rijstwafel met jam is ook maar zo zo.

Ik ben heel benieuwd of anderen dit herkennen. En uiteraard sta ik open voor tips.
Wie weet lekkere, verantwoorde tussendoortjes die wel een voldaan gevoel geven?

Liefs, Esther

zondag 22 januari 2012

Ieders gezondheid

Wat betreft gezondheid zijn we dit jaar niet bijster best begonnen.
      Oké, Ayla is van haar hoesten af en gaat best goed.
      Bob was de eerste schoolweek meteen al een dag ziek thuis. Hij voelde zich niet zo lekker, had last van zijn buik. Omdat hij dit wel vaker heeft, toch maar langs de huisarts. De huisarts vermoedt een prikkelbare darm en dit past ook wel bij Bob. Bob is een “heerlijke piekeraar”. Op de vorige school had hij regelmatig last van dagen dat hij zich niet helemaal fit voelde, maar ook niet echt ziek was. Op die school voelde hij zich ook niet prettig en dat uitte zich in hoofdpijn, piekeren en buikklachten. Op de nieuwe school was het vlak na de Kerstvakantie natuurlijk ook wel weer even wennen.
      Advies van de huisarts: zakjes met vezels proberen. Deze zakjes lijken te helpen, maar toch willen we deze liever niet altijd gebruiken. Er zit behalve vezels namelijk ook kunstmatige “rotzooi” in. Bovendien moet hij er anderhalve liter vocht per dag bij drinken. Dat is voor een kind bijna niet te doen. Liever doen we extra vezels in zijn yoghurt en in het brood, laten we hem evengoed voldoende drinken en stimuleren hem om elke dag te mediteren. Uit eigen ervaring weet ik dat regelmatig mediteren (al is het maar vijf of tien minuten) je helpt om ook op andere momenten rustiger te blijven. En wanneer Bob zich minder druk maakt, minder piekert, zal hij zich ook beter voelen.

Afgelopen dinsdag mocht ik naar de huisarts om de uitslag van de allergietest van Ayla te bespreken. Zij was op 19 december geprikt, maar het duurde dus even voordat de uitslag bekend was. De huisarts vertelde mij dat Ayla in ieder geval aanleg tot astma heeft. Dit betekent dat haar luchtwegen zich vernauwen als deze op een bepaalde manier geprikkeld worden. Dit kan door drukte, inspanning of een rokerige ruimte zijn, maar bij haar ook door huisstofmijt. Uit de test blijkt namelijk dat ze hier allergisch voor is. Gelukkig heeft Ayla laminaat in haar kamer. Laatst hadden we al de hoeveelheid knuffels in haar bed drastisch verminderd, zodat ze meer slaapruimte heeft. Dinsdag heb ik ook het vloerkleed voor haar bed weggehaald. Verder zijn er (nog) weinig extra maatregelen nodig.
      Ayla is gebaat bij rust en regelmatig en met niet zoveel bewerkte voedingsstoffen. Dagen zijn niet altijd rustig te houden, maar het bedritueel wel. Dus ook al gaan de kinderen later naar bed, dan toch tijd maken voor een voorleesverhaaltje om zo tot rust te komen en rustig in te kunnen slapen. En we blijven op haar voeding letten. Gewoon omdat het goed voelt.

Terwijl ik dinsdag naar de huisarts was, was Rick zo lang bij Opa en Oma. Rick werd maandag namelijk ziek wakker. Keelpijn, hoesten, hees en verhoging. Uiteindelijk is hij de hele week thuis gebleven. Vandaag (zondag) werd hij pas weer een beetje fit. Al is hij nog steeds verkouden.
      Bob is vanaf woensdag met dezelfde klachten thuis gebleven. Ook hij lijkt zich vandaag weer iets fitter te gaan voelen. Hopelijk kunnen ze morgen allemaal weer naar school.
      Ayla is wel verkouden en hoest af en toe een beetje en is met vlagen wat heser, maar ze lijkt zich staande te houden. We merken wel of dit zo blijft of dat ze toch nog ziek wordt.
      Zelf ben ik inmiddels wel duidelijk aangestoken. Vooral voel ik me heel moe. Mijn benen zijn slap, mijn hoofd zit vol snot en mijn keel voelt niet helemaal prettig. Een sjaal om mijn stijve nek, rustig aan doen – al ben ik daar niet echt goed in – en dan maar hopen dat ook ik snel weer opknap.
      Freek lijkt nog weinig last te hebben. Dat kan komen omdat hij deze week storingsdienst heeft en zich überhaupt geen ziekte kan veroorloven. Hij moet gewoon door gaan. Het is gelukkig een rustige week voor hem geweest met op tijd naar bed. Wie weet komt de klap alsnog wanneer morgen zijn storingsdienst afgelopen is.

Een andere keer wil ik aandacht besteden hoe het met mijn fibromyalgie gaat. Ik realiseer me dat ik hier weinig over geschreven heb in mijn blogs. Ook voor mijzelf is het goed om me bewust te zijn van hoe het gaat en wat de klachten lijkt te verergeren of juist te verbeteren. Maar dat dus een andere keer.

Groetjes, Esther

maandag 16 januari 2012

Gewoon wat mooie foto's

Het blijkt moeilijker dan gedacht om een serie mooie foto's op mijn blog te zetten. Ik ben al langer bezig dan het zou duren om een blog te schrijven.
Toch wil ik jullie de foto's niet onthouden. Deze week dus een aantal mooie foto's.



Een paar mooie takken in een vaas.


Bloeiende roosjes met rijp, in de achtertuin.

Tot volgende week.
Groetjes, Esther

maandag 9 januari 2012

Een nieuw jaar


Een nieuw jaar met nieuwe kansen, nieuwe dagen en weer heel veel mogelijkheden.
      En wat voor ons heel fijn is; dit nieuwe jaar is zonder hoesten begonnen.

Een kleine update: Ayla, onze dochter van vijf jaar, hoest al sinds mei. Niet de hele tijd, maar toch zeker één keer per week. Speciale neusspray, antibiotica, behandelingen door een kinesioloog, homeopathische geneesmiddelen en een aangepast voedingspatroon. Het hielp allemaal wel iets, maar echt over ging het niet. Twee weken voor het einde van het jaar was het weer heel heftig. Ik had zo met het meisje te doen en ik werd er zo moedeloos van.
      Opnieuw naar de huisarts en met een puffer naar huis. Het hoesten was meteen zo goed als weg. Na een advies naar aanleiding van mijn blog hebben we Ayla’s bed bij het hoofdeinde een stuk hoger gezet, omdat haar klachten ook zouden kunnen komen doordat maagzuur naar boven komt als ze ligt. Wij hebben dit gedaan onder het mom: ‘baat het niet, dan schaadt het niet’.
      Al met al heeft dit geleid tot het volgende resultaat. Ayla heeft al drie weken niet meer gehoest, gebruikt geen puffer meer en we zijn haar medicijnen aan het afbouwen. En af en toe, wanneer het zo uitkomt, mag ze iets eten met suiker erin. En dit leidt niet tot hoesten.
      Ayla straalt weer, ze voelt zich lekker en het lijkt wel alsof ze meteen een groeispurt maakt.

Ook ik zit weer lekkerder in mijn vel en ben met goede moed en frisse energie aan het nieuwe jaar begonnen. Een nieuw jaar waarin ik de rust hoop te hebben om dat wat er gebeurt over mij heen te laten komen. Om te genieten van de dingen en te doen wat er gedaan moet worden, zonder dit als ‘moeten’ te ervaren. Het leven is te waardevol om te veel stil te staan bij het negatieve. Ik wil me concentreren op het positieve, zodat ik de energie heb om ook negatieve dingen het hoofd te bieden.
      Ik ben nu wel erg filosofisch bezig, maar het komt er op neer: er zijn voor de kinderen, samen leuke dingen doen, veel wandelen omdat dat goed is voor lichaam en geest, lekker fröbelen, tijd voor mijzelf, genieten van een opgeruimd huis, lekkere dingen bakken wanneer ik daar zin in heb en bewust eten en snoepen (omdat dit ook zo goed is voor lichaam en geest). En even niet werken aan mijn boek over fibromyalgie. Ik heb geen zin om met het verleden bezig te zijn. Ik wil leven in het nu. Wie weet komt er een idee voor een ander boek, bijvoorbeeld naar aanleiding van de schrijfcursus. Of krijg ik ineens toch weer inspiratie om mijn boek verder op te pakken. Ik zie wel hoe het loopt.

Dit was in ieder geval mijn eerste blog van het nieuwe jaar en er zullen er nog heel wat volgen.

Liefs, Esther