maandag 26 november 2012

Suikervrije recepten voor Sinterklaas

Zoals inmiddels wel duidelijk geworden is in mijn blogs, bak ik veel zelf. Een beetje omdat ik het leuk vind om te doen, maar vooral omdat Ayla slecht reageert op suiker en het voor mijzelf (en natuurlijk eigenlijk voor iedereen) ook beter is om geen suiker te eten.
Nu zijn er suikervrije alternatieven te koop, bij de natuurwinkel met name, maar daar hangt meestal ook een prijskaartje aan.

Hierbij wil ik twee succesrecepten met jullie delen.

Suikervrije kruidnoten
Nodig:
- 75 g boter (ik gebruik vloeibare boter)
- 1 klein ei
- 275 g bloem
- 1 tl bakpoeder
- 1 dessertlepel kaneel of speculaaskruiden
- 90 g rietsuiker
- 4 el appelstroop

Zeef de bloem met de kaneel of speculaaskruiden, roer de suiker en de bakpoeder er door heen.
Voeg de boter toe en wrijf bloem en boter tussen je vingers tot het mengsel er uit ziet als broodkruim. (Ik roer met een eetlepel in plaats van mijn handen te gebruiken en dat gaat goed.)
Breek het ei in een maatbeker en klop het los met een vork. Doe de appelstroop erbij en blijf kloppen tot het goed gemengd is.
Meng het ei-appelstroopmengsel door het bloemmengsel totdat een gladde deegbal ontstaat.
Doe de deegbal in een plastic zak. Leg deze ca. 30 min. in de koelkast, je kunt het deeg daarna makkelijker verwerken. (Opm: Langer kan ook, bijvoorbeeld een hele dag, wanneer dat zo uitkomt. De smaak kan zo alleen maar beter in het deeg trekken.)
Verwarm de oven op 170⁰C.
Neem het deeg uit de koelkast en vorm er kruidnootjes van. Leg deze op een bakplaat met bakpapier.
Bak de kruidnootjes per plaat ca. 13 minuten.
Even laten afkoelen op een rooster en smullen maar.

Variatie waarbij zelfs de rietsuiker vervangen wordt:
Vervang de rietsuiker door 75 g honing en gebruik 5 el appelstroop i.p.v. de 4 el in het bovenstaande recept. Honing en appelstroop klop ik allebei los met het ei. Voeg daarnaast 50 g extra bloem aan het bloemmengsel toe, omdat het deeg vochtiger wordt.
Net even anders, maar ook lekker.


Suikervrije taaitaai
Nodig:
- 100 g honing
- 250 g bloem
- mespunt zout
- 2 tl speculaaskruiden
- 1 tl anijspoeder
- ½ tl bakpoeder
- volle el appelstroop

Verwarm de honing. Zeef de bloem en vermeng die met het zout, de kruiden, anijspoeder en het bakpoeder. Roer de warme honing, appelstroop en een paar eetlepels water door de bloem en kneed snel tot een stevig deeg. Wanneer het deeg te droog is, kan je nog wat water toevoegen.
Laat het deeg een uurtje in de koelkast opstijven. (Bij een ander recept moest het deeg een hele nacht opstijven, maar werd toen zo taai dat het bijna niet meer te verwerken was. Ik houd dus ongeveer een uur aan.)
Verwarm de oven voor op 200⁰C.
Bestuif het werkblad met bloem. Rol het deeg uit tot een lap van 1 centimeter dik en snijd of steek er vormpjes uit. Leg de figuurtjes op een bakplaat met bakpapier.
Bak de taaifiguurtjes in ca. 15 minuten gaar. Laat ze op een rooster afkoelen.

Variatie: In plaats van figuurtjes kan je ook “propjes” maken, zodat je pepernoten (je weet wel, die taaibrokjes) krijgt. Bak ze dan wat minder lang.

Fijne Sinterklaastijd,
Esther

maandag 19 november 2012

Sinterklaas is in het land

Afgelopen zaterdag was het weer zover. Om 12:00u voor de televisie met pepernootjes. De kinderen vol spanning of het wel goed zou komen met het paard van Sinterklaas. Nou, dat kwam gelukkig goed, maar nu hebben de Pieten per ongeluk al het geld van Sinterklaas uitgedeeld in plaats van de pepernoten. (Dit stukje begrijp je alleen wanneer je elke avond het Sinterklaasjournaal kijkt en dat doen wij dus trouw.)

Een leuke tijd is aangebroken. Enthousiaste en verraste kindergezichten, cadeautjes, kinderen die in één keer heel snel kunnen eten en zich om kunnen kleden – om maar op tijd klaar te zijn voor het Sinterklaasjournaal.
Maar ook een drukke tijd. Voor de kinderen is het wel een heel spannende tijd met soms net even te weinig slaap en veel te verwerken.
En voor ouders – lees moeders – is er veel te doen. Zorgen dat op tijd alle cadeautjes binnen zijn, dat iedereen gelijkwaardig bedeeld wordt, bijbehorende gedichten maken, inpakken van de cadeautjes en zorgen dat er voldoende snoepgoed in huis is. Wat voor mij betekent dat de oven – en ik! – overuren maakt. Goed plannen is een must deze tijd.

En met de Sint nadert ook het einde van het jaar. Dat betekent kerstkaarten voorbereiden – dus de adressenlijst weer eens nakijken – en de zorgverzekering onder de loep nemen (zitten we nog steeds wel bij de meest handige verzekering voor ons?).

Nu is stress een verergerende factor voor fibromyalgieklachten, zo ook voor mij. En dat kan ik er uiteraard in deze drukke maanden net niet bij gebruiken.
Ik probeer maar te genieten van alle bezigheden en dubbel te genieten als de kinderen naar school zijn en ik even niets hoef. En verder: één ding tegelijk, ruim plannen én niet in paniek raken. Het komt ieder jaar weer goed.
Geniet ervan.
Groetjes, Esther

maandag 12 november 2012

Resultaat van een weekje ziek

Afgelopen week ben ik samen met de kinderen geveld door een buikvirus. Ayla kon na twee dagen weer naar school, maar Bob en Rick zijn van dinsdag tot en met vrijdag ziek thuis gebleven.
En wat deed ik?
Een beetje verzorgen (de kan met drinken gevuld houden, brood roosteren en appels in kleine plakjes snijden) en verder rustig aan.
Nu is echt rustig aan doen niet voor mij weg gelegd, dus heb ik even goed brood gebakken en met de kinderen de eerste pepernoten.
Verder veel gelezen en gehaakt.

Haken is voor mij inmiddels echt ontspanning geworden – al zal niet iedereen dat begrijpen – en ik heb nieuwe haarspulletjes en armbandjes gemaakt.
Ik ben tevreden met het resultaat en ik hoop dat anderen dat ook zijn.
(Het afgelopen half jaar verkoop ik ongeveer één product per maand via de buurtkapper. Het is niet veel, maar toch leuk om hiervan mijn materialenvoorraad op peil te houden. En het is gewoon leuk om te merken dat anderen mijn producten waarderen.)


Het is pas een jaar geleden dat ik mijzelf leerde haken. Dit najaar wilde ik mezelf leren breien, maar voorlopig heb ik nog te veel haakideeën.
Mijn nieuwe project?
Nieuwe mutsen voor de gezinsleden. Die van Freek is al af.

Groetjes, Esther

maandag 5 november 2012

Ervaring met de Ecowasbal

Sinds ik ongeveer een half jaar geleden in de Wereldwinkel de Ecowasbal tegen kwam, was er iets dat mij aantrok.

Hoe werkt de Ecowasbal?
De recyclebare Ecowasbal, vervaardigd van de milieuvriendelijke kunststof polypropyleen, wordt tussen de was in de wasmachine gelegd. In combinatie met een beetje wasmiddel wast de bal even schoon als puur wasmiddel. De bal, gevuld met kleine keramische balletjes, zorgt er samen met het weinige wasmiddel voor dat het vuil losweekt van de vezels. Minstens zo effectief als gewoon wasmiddel, en anti-allergeen. De zachtheid, elasticiteit en kleur van het textiel blijven behouden. De Ecowasbal gaat maar liefst duizend wasbeurten mee, gemiddeld zo’n vier jaar en bespaart de gebruiker op jaarbasis een behoorlijk bedrag.

Bij licht of normaal bevuild wasgoed kan je de Ecowasbal gebruiken zonder wasmiddel. Wanneer de was sterk bevuild is, wordt aangeraden om 15 ml wasmiddel toe te voegen.

Omdat zo’n bal toch 25 euro kost en de meningen op internet verdeeld zijn, durfde ik het eerst nog niet aan de Ecowasbal aan te schaffen. Totdat Kruidvat hem ongeveer een maand geleden in de aanbieding had voor slecht € 9,99. Voor die prijs heb ik het er op gewaagd en . . .
. . . ik ben zeer tevreden.
De meeste was doe ik met alleen de bal, dus zonder toegevoegd wasmiddel. En zelfs mijn “moestuinbroek” kwam schoon uit de machine.

Ik ben nu – tijdelijk – weer overgestapt op gewoon wasmiddel, maar dat is alleen omdat ik daarvan nog een voorraad heb staan.
De komende jaren hoef ik geen wasmiddel meer te kopen.
En wanneer de Ecowasbal op is na duizend wasbeurten koop ik een nieuwe. Die mag best 25 euro kosten, want dat is nog steeds een stuk goedkoper dan gewoon wasmiddel. Daarbij is het beter voor het milieu. (Tenzij er tegen die tijd natuurlijk andere varianten of informatie bekend is.)

Groetjes, Esther