zondag 24 maart 2013

Voortzetten lentegevoel

Bij gebrek aan lente buiten, ben ik binnen maar aan de slag gegaan.

In het verlengde van de gehaakte vlindertjes van vorige week heb ik vlinderkoekjes gebakken. Gewoon het ‘zandkoekjes’-recept met iets minder boter, honing (ook iets minder) in plaats van suiker en meer (vooral volkoren) meel – omdat de boter en honing samen voor wel heel veel smeuïgheid zorgden.
En zo hadden we dus weer een gevulde koektrommel. Hadden, want inmiddels is-ie weer leeg.


De afgelopen twee weken vond ik het te koud om te zaaien in de moestuin, maar ik wilde wel graag aan de slag. Al was het maar voor het gevoel dat het nieuwe seizoen gaat beginnen. Daarom maar binnen gezaaid: snijbiet, kropsla, doperwten, peterselie en dille. En buiten een pot met rucola – omdat rucola meer kan hebben.


En voor het lentegevoel: een fleurige haarband voor Ayla. Het past niet echt bij de winterkleding, die ze nog steeds draagt. Maar ooit gaat het toch wel lente worden . . .


Op naar de échte lente.
Groetjes, Esther

maandag 18 maart 2013

Project vlinders

De afgelopen week kwam er weinig uit mijn handen. Ik had duidelijk last van de kou. Alweer.
Maar ook met “niets doen” en een beetje fröbelen vliegt de tijd voorbij.

Echt nuttig was de belastingaangifte 2012 en meteen wijzigingen doorgeven voor de toeslagen over 2012 en voor de voorlopige aanslag 2013.

Inspirerend was het contact met een selecte groep mensen op internet. Daar heb ik deze week meer tijd ingestoken dan ik in een “normale” week zou doen. Het was goed om hier wat meer in te investeren, juist omdat deze groep mij motiveert, inspireert en ondersteunt in mijn zienswijze op de wereld.
(Lekker vaag, hè! Maar jullie zullen het hiermee moeten doen.)

Ontspannend én creatief was het haken van vlindertjes. Ik wilde iets maken (lees: haken) om aan de tak te hangen, die sinds december bij het voorraam hangt. Bloemen spraken me niet aan, net als eitjes, maar ik wilde wel iets lente-achtigs. Het werden dus vlinders; dertien in totaal, waarvan negen witte en vier gekleurde.
(In totaal heb ik er twee weken aan gewerkt.)


Nu maar hopen dat het komende week beter weer wordt, zodat ik verder kan met zaaien in de moestuin en lekker kan wandelen.
En anders vermaak ik me ook wel weer.

Liefs, Esther

maandag 11 maart 2013

Wat is het koud!

Gisteravond had ik al een opzetje gemaakt voor mijn blog van vandaag. Nu was die blog uit nood geboren, want het ontbrak mij totaal aan inspiratie.
Maar toen ik vanmorgen naar school en de supermarkt fietste, kon ik maar aan één ding denken: Wat is het koud!

Vorige week heb ik genoten van de warmere temperaturen en de zon. Heerlijk in de tuin gewerkt én in het zonnetje gelezen. Dat waren dagen waarin ik mijzelf weer oplaadt, dat ik energie te over heb.
Helaas is het al weer gedaan met die warmte. Het is nu koud buiten. Twee graden onder nul met een ijzige wind uit het noordoosten.
Ik kan niet zeggen dat ik nu heel veel pijn heb door de kou. Wel ben ik stijf en ik vermoed dat ik de pijn verdring en dat dit veel energie kost. Ik ben moe en lusteloos.
Hoeveel energie ik vorige week had, zo weinig heb ik deze week.

In mijn agenda staat gelukkig weinig voor deze week. Dit geeft mij de kans om rustig aan te doen, maar dat wil ik helemaal niet. Ik ben onrustig, ik wil dingen doen en hoopte aan klusjes en nieuwe projecten toe te komen, juist doordat mijn agenda zo lekker leeg is. Gisteravond dacht ik nog: dan ga ik lekker iedere dag wandelen om mijn conditie weer wat op te bouwen, maar vanochtend met die kou . . .
Bovendien ben ik het gewoon zat om rustig aan te doen. Ik wil weer dingen creëren, nieuwe stappen zetten, het gevoel hebben dat ik iets dóe.
Maar of dat deze week gaat lukken? Ik ben bang van niet.

Groetjes, Esther

maandag 4 maart 2013

Even stil staan en afsluiten

Deze tijd is eigenlijk een tijd om nieuwe plannen te maken en om weer naar buiten te gaan na een lange winter binnen zitten. Maar het komt er niet van. Inmiddels denk ik dat we eerst bepaalde zaken moeten afsluiten om ruimte te maken voor nieuwe dingen. Er zijn op dit moment nog dingen die ons tijd en energie kosten. Zaken die we graag los willen laten en waar we ook mee bezig zijn.

Zoals onze auto. Besteld in mei 2012, geleverd in december 2012 en tot afgelopen week met allerlei storingsmeldingen. Inmiddels lijkt het probleem verholpen (het lag aan de veer in het gaspedaal die door het aanpassingsbedrijf was vervangen), maar helemaal afgesloten is het nog niet. Ten eerste hebben we binnenkort een gesprek met de verkoper over hoe dingen gelopen zijn. Ten tweede gaat het bedienen van het gas – ik geef gas middels handbediening – nu een stuk zwaarder. Misschien moet dit wennen, misschien moet hier nog een aanpassing op gemaakt worden. Daarnaast heeft de autodealer veel tijd nodig gehad om het probleem te vinden en willen ze dit (gedeeltelijk?) verhalen op het aanpassingsbedrijf. Hopelijk gaat dit makkelijk en zonder onze tussenkomst, maar toch . . .
Ik zal blij zijn als dit allemaal achter de rug is.
En dan hebben we nog een energie slurpende situatie, waar ik hier – en plein public – even niets over schrijf.

Samen met een ziek kind (Ayla was de afgelopen week de hele week thuis met een fikse gehoorgangontsteking) en de aanhoudende kou (waar nu eindelijk een eind aan lijkt te komen) kom ik niet toe aan dingen die op mijn ‘to do’-lijstje staan: maandelijkse schoonmaakbeurt, opruimen van de moestuin, belastingaangifte doen, zomervakantie boeken.

Waar ik wel aan toe kwam: het haken van een leeuwtje voor Bob.
Voor Ayla had ik laatst een lieveheersbeestje gehaakt met hulp van een patroon van internet (http://grietjekarwietje.blogspot.nl/2011/10/haakpatroon-lieveheersbeestje.html).

Toen wilde Bob graag een leeuwtje die op zijn eigen ontworpen stripfiguur lijkt. Tja, daar was geen patroon van. Nu wel dus.
Bob en ik zijn erg tevreden over het resultaat.

Op de foto zie je links zijn tekening en rechts het gehaakte resultaat.

Wie interesse heeft in het patroon, laat het even weten. Dan werk ik het uit voor een ander blog.

Groetjes, Esther