maandag 25 juli 2011

Naar de hocus-pocus-dokter

Wat voor naam geef je een kinesioloog, wanneer je daar met je kind heen wilt? Kinesioloog is zeker voor kinderen, maar ook voor veel volwassenen, een naam die niet duidelijk maakt wat hij doet. Bovendien is het een woord dat lastig te onthouden en daardoor moeilijk uit te spreken is. In eerdere blogs heb ik al aangegeven dat ik het hocus-pocus blijf vinden wat een kinesioloog doet en daarom leek hocus-pocus-dokter mij een geschikte naam. Het is net als bij een goochelaar: je hebt geen idee hoe hij het doet, maar het werkt. Hocus-pocus klinkt voor kinderen magisch, maar toch niet eng.

Vorig jaar is Rick in de zomervakantie flink hard op zijn hoofd gevallen en hij heeft toen een hersenschudding opgelopen. Rick leek snel te herstellen. Toch was het niet meer helemaal onze Rick. Zijn ogen straalden minder, hij leek emotioneel minder weerbaar, hij huilde sneller en zat net niet helemaal lekker in zijn vel. Ook waren zijn ogen veel gevoeliger geworden voor fel licht.
      We zijn met hem naar de kinderarts in het ziekenhuis geweest, maar hier werd niets gevonden.
      Het bleef ons echter bezig houden dat Rick veranderd was sinds die val.
      Tot dat ik ineens dacht dat ik met Rick wel eens naar de kinesioloog kon gaan. Ik heb tenslotte veel baat erbij gehad. Daarbij komt dat juist bij vage klachten, waar de reguliere gezondheidszorg niets mee kan, een alternatieve behandeling uitkomst kan bieden.

Rick houdt helemaal niet van nieuwe dingen en kijkt de kat uit de boom wanneer hij vreemde mensen ontmoet. Nu zag hij het meteen zitten om naar de hocus-pocus dokter te gaan. Ik vertelde hem dat ik hoopte dat hij Rick kon helpen om zich lekkerder te voelen. Dit vond hij een goed plan, maar al voor deze uitleg was hij al meegaand.
      Toen we bij de kinesioloog kwamen, ging ik nog even naar het toilet. Rick liep al de behandelkamer in en lag op de behandeltafel, toen ik binnenkwam. Hij deed zelf het woord. Ik was alleen aanwezig voor emotionele steun en om te helpen bij lastige vragen, maar alleen wanneer dit echt nodig was. De kinesioloog stelde de vraag nog liever op een andere manier dan dat ik nodig was. Hij wilde namelijk Rick helpen en daarbij was het nodig dat Rick zelf betrokken was. Nu dat lukte.
      Nu, drie behandelingen later, heeft Rick bijna nooit meer een zonnebril op, straalt weer, heeft geen last meer van zijn buik en voelt zich gewoon lekkerder. Na de vakantie nog één keer heen om de behandeling goed af te ronden en dan is de schade van de hersenschudding ongedaan gemaakt.
      Hoe? Tja, dat is dus hocus-pocus.

Groetjes, Esther
P.S. Voor geïnteresseerden in de omgeving van Kennemerland. De kinesioloog waar ik het over heb, heet Victor Backus. Je kan meer over hem en zijn werk lezen op http://www.azuleen.nl/.

zondag 17 juli 2011

Vakantieweer

Wanneer ik naar buiten kijk, ben ik blij dat ik nog geen vakantie heb.
      Oké, de meeste dagen regent het niet de hele dag en tussen de buien is het dan best aangenaam buiten. Maar er zijn ook dagen geweest dat er geen einde leek te komen aan de regen. De ene bui werd afgewisseld door de andere.
      Dit weer doet mij denken aan onze zomervakanties. Kamperend met een vouwwagen zaten we met de kinderen naar buiten te kijken om te zien of de beloofde opklaringen al kwamen. Vaak kwamen ze niet en we zijn dan ook zeker twee keer door de regen naar huis gevlucht.

Dit jaar wordt het anders. Dat is gewoon zo.
      Voor het eerst gaan we met een tent op vakantie. Een zevenpersoons tunneltent wel te verstaan. En de jongens zullen dit jaar samen in een bijzettentje slapen. Hierdoor houden we een slaapcabine over om spullen in op te slaan of, desnoods, om te toveren tot speelplek. Voldoende leefruimte dus.

In mei – toen het zo mooi weer was – stond in alle media dat het mooi en warm zou blijven tot juni én juli. Maanden met droog weer werden ons voorgespiegeld en er werden al zorgen geuit hoe het dan moest wanneer de regen uit zou blijven. Allerlei noodscenario’s werden besproken. Ook werd geschreven dat augustus een omslag zou betekenen met heel veel regen. En wij gaan nu net in augustus pas op vakantie, dus ik zag mij al weer zitten op een camping in de regen.
      De afgelopen maanden was het weer echter helemaal niet zo mooi als beloofd werd en ik ben blij dat we nu nog geen vakantie hebben, want momenteel is het wel erg vaak nat. En de voorspellingen beloven ook niet veel soeps.
      Ik vind dit heel jammer voor degenen die nu vakantie hebben. Tegelijk denk ik dat het in Nederland nu eenmaal niet wekenlang mooi weer kan blijven. Dus laat het dan nog maar een paar weken iets minder mooi zijn.
      In augustus wordt het schitterend mooi weer en wij gaan genieten.
      Toch?

Groetjes, Esther
P.S. Ik wens iedereen die nu in de regen op een camping staan heel veel sterkte. Dat meen ik oprecht, want ik weet hoe het is en dat gun ik niemand.

maandag 11 juli 2011

Heerlijk gefietst!

Afgelopen dinsdag heb ik eindelijk de fietstocht gemaakt die ik al lang wilde maken: een rondje De Rijp. Dit is een fietstocht van zo’n 35 kilometer met onderweg drie pontjes.
      Een aankoop via Marktplaats was nodig om daadwerkelijk deze route te gaan fietsen.
      Het was zonnig weer met niet te veel wind en om half elf was ik er klaar voor. Fietsbroek en hemdje aan, goed ingesmeerd met zonnecrème en genoeg eten en drinken mee.
      Het fietst heel makkelijk aan de hand van knooppunten. Via de site www.falk.nl had ik mijn route uitgestippeld en op een blaadje geschreven (uitprinten kan ook). Ik hoefde op deze manier alleen maar de pijlen met de juiste knooppunten te volgen.
      En toen kwam de pech. Pontje Akersloot voer niet. Ik was er om elf uur en vanaf half een zou hij pas weer heen en weer gaan. Dat werd dus omrijden. Mijn tocht werd hierdoor dertien kilometer langer, maar dat hinderde niet. Ik had alle tijd van de wereld – tenminste tot half vier – en realiseerde mij hoe lekker ik het vind om zo’n dagje alleen op stap te zijn. Dat had ik al veel te lang niet gedaan.

In De Rijp heb ik de tijd genomen om bij te komen – broodje eten, aankoop ophalen, winkeltjes kijken – en daarna heb ik de thuisreis aanvaard.
      Precies op tijd was ik thuis om mij op te frissen, iets te drinken en naar school te lopen om de kinderen op te halen.
      ’s Avonds was ik moe, maar voldaan. Ik was heerlijk ontspannen en heb mij voorgenomen de komende twee dinsdagen – wanneer de kinderen nog naar school gaan en overblijven – weer mijn fiets te pakken. Voor komende dinsdag zijn de weersvoorspellingen goed en de fietsroute ligt al klaar. Nu ja, twee, dus ik kan nog kiezen, wordt het rondje Haarlem of een rondje Bergen?
      Het maakt niet uit wat het wordt, het wordt in ieder geval genieten.

Liefs, Esther

maandag 4 juli 2011

Mijn wekelijkse blog

De laatste zes weken is het mij gelukt om iedere maandag een blog te plaatsen. Het is niet dat ik het blog perse op maandag moet schrijven – het kan ook ergens in die week ervoor zijn – maar ik plaats het in ieder geval op maandag. Voor trouwe lezers lijkt het mij handig te weten wanneer je een nieuw stukje kan verwachten.

Vandaag zou dus weer een dag zijn om een blog te plaatsen. Ik heb alleen nog niets klaarliggen en  vraag mij af waar ik vandaag over kan schrijven.
      Over Rick, onze zoon van zeven, die onlangs naar de kinesioloog is geweest? Nee, daar wil ik een andere keer voor gaan zitten om een stuk te schrijven over wat deze “hokuspokusdokter” bij hem bereikt heeft.
      Zal ik schrijven over het vampierenpak dat ik vorige week voor Bob gemaakt heb? Daar kan ik toch moeilijk een heel blog mee vullen.
      Of over het legokussen dat ik voor Rick aan het maken ben? Ook hiervoor is geen hele blog nodig, maar ik zal wel een foto bij deze blog plaatsen, zodat jullie kunnen zien hoe hij wordt. Het kussen is nog niet helemaal af, maar deze ochtend wil ik hem wel afmaken. Een kleine toelichting: Rick is gek van lego en wilde ook een sierkussen voor op zijn bed. Dat moest een kussen worden met iets van lego erop. Tja, en daar is dus geen stof van te koop. Daarom zelf maar aan de studder. Ik ben er tevreden over. Rick hoop ik ook, wanneer hij het in augustus voor zijn verjaardag krijgt.

      Verder zou ik kunnen schrijven over mijn plannen voor deze week. Namelijk dat ik vanmiddag ga fietsen met een vriendin en morgen een lange fietstocht ga maken naar De Rijp om daar iets op te halen (als die mensen morgen tenminste thuis zijn). En over de picknick die woensdagmiddag gepland staat en de barbecue vrijdag op school en dat het dan wel fijn is dat het mooi weer blijft. En dat ik ook nog motivatie wil vinden om verder te gaan met het schrijven.
      Ik kan iets vertellen over de moestuin en dat we nu echt de oogst beginnen binnen te halen en dat we deze week bijna de hele week uit onze eigen tuin kunnen eten.

Genoeg om over te schrijven dus, maar ik kan geen keuze maken. Bovendien wil ik vanochtend het kussen van Rick afmaken, een klein cadeautje voor de juf van Bob maken en de wortels van de tuin schoonmaken.
      Ik ga snel aan de slag – nadat ik deze blog geplaatst heb.

Groetjes, Esther