De laatste tijd wordt er flink wat aangesukkeld bij ons in huis.
Het begon met een val met de fiets ruim een maand geleden, waarbij vier van de vijf gezinsleden op de grond belandden. Ik kwam hier het slechts vanaf met twee gekneusde polsen. Ik mag rekenen op twee maanden hersteltijd en heel langzaam merk ik dat het iets beter gaat.
Daarna kwam de autopech, waarover je meer kan lezen in de eerdere blogs.
Vlak daarna werd Ayla ziek en ook Rick voelde zich een week lang niet helemaal lekker.
En in diezelfde tijd werd ik ook ziek. Eerst misselijk en buikpijn en geen eetlust. En toen dit beter leek te gaan, kwam er een kriebelhoest. Deze gaat maar niet weg en vorige week heb ik al ‘codeïne’ gekregen van de huisarts om in ieder geval te kunnen slapen. Door het hoesten lukte dit namelijk niet. Mijn longen waren verder schoon, dus verder niets aan de hand. Ik slik nu een week codeïne en slaap sindsdien een stuk beter, maar de hoest blijft maar. Vanmiddag mag ik dus weer naar de huisarts. Ik voel me namelijk alles behalve fit en ik word naar van die vervelende kriebel.
Bob is nu ook “gezellig” thuis. Hij klaagde al twee dagen over keelpijn en gisterochtend had hij een hele nare hoest. Ik verwachtte dat hij toen al thuis zou blijven, maar hij voelde zich verder goed en kon naar school. Gistermiddag klapte hij echter steeds meer in elkaar totdat we gisteravond toch maar de huisartsenpost hebben ingeschakeld. Hij kon toen heel moeilijk ademhalen. Bij onderzoek klonken zijn longen goed en ons werd verteld dat hij een virus heeft. Hopelijk gaat dit snel over, want in deze tijd is het veel te fijn om naar school te gaan met alle voorbereidingen van de Sinterklaas.
Ondanks al het sukkelen komt er toch aardig wat uit mijn handen. Ik werk nog steeds aan mijn boek. Ik vind dit leuk om te doen en ik merk dat het vordert. Ook heb ik deze week de dekbedhoes af kunnen maken die bij de tent past voor het bed van Ayla. Ik ben weer heel tevreden met het resultaat.
Daarnaast ben ik bezig met voorbereidingen voor Sinterklaas, foto’s uitzoeken voor een nieuwe bestelling (kan ik binnenkort weer gaan inplakken) en gaat het huishouden ook gewoon door.
Ik voel me dan niet 100% fit, echt ziek ben ik ook niet. De momenten van inspanning en ontspanning weet ik ook nu goed af te wisselen.
Al met al gaat het best zijn gangetje. Al zou ik het wel heel fijn vinden als het gekwakkel over is. Maar ons gezin kennende zal het echte gekwakkel pas over zijn als de lente begint en het mooie weer weer terug is.
Volhouden dus en accepteren dat het nu eenmaal zo is.
Esther
Geen opmerkingen:
Een reactie posten