Chocola, de
twee voornaamste ingrediënten zijn cacao (-massa, -poeder, -boter) en suiker.
Een goede combinatie in die zin dat je na één stukje alleen maar denkt ‘meer,
meer, meer!’
Dit komt
door de suiker die je bloedspiegel laat stijgen en de insulineproductie die
daardoor op gang komt, waardoor je lichaam nog meer suiker wil om af te kunnen
breken. Lees meer over de invloed van suiker op je lichaam in één van mijn andere blogs.
 |
| Rauwe cacaobonen |
Cacao op zich is niet verslavend. Ik vind berichten op internet dat cacao pas verslavend is als je meer dan 25 kg pure chocola eet per dag. En dat zullen weinigen halen. Cacao is zelfs gezond door de antioxidanten die het bevat. Deze antioxidanten zitten echter vooral in rauwe (onbewerkte) cacao en zeer pure chocola. In melk- en witte chocola wordt de goede invloed van cacao teniet gedaan door de hoeveelheid suiker en vet dat daar in zit. Maar cacao zorgt natuurlijk wel voor smaak aan de reep en die smaak laat je mogelijk wel verlangen naar meer.
Sinds 1
februari eet ik nog suikerarmer dan ik al deed en heb toen ook de chocola met
rust gelaten – op af en toe een klein stukje 92% pure chocola na.
Je kunt het
zwakte noemen, ik noem het liever behoefte, maar sinds een paar weken sta ik
mij weer toe om chocola te eten. Dit is gevaarlijk, want ik ervaar de
verslavende werking. Toch merkte ik dat ik regelmatig echt smachtte naar
chocola en dan niet de 92% of 85% versie, maar romige melkchocolade. Ik kan me
dan te buiten gaan aan een halve of hele reep en me daarna heel slecht voelen.
Echter, het ‘wat-ben-ik-weer-stom-geweest-gevoel’ verpest dan het genot.
Dus nu sta
ik mezelf toe om een stukje (of twee) chocola te nemen. Dit doe ik alleen als
ik er echt trek in heb en die trek komt vooral als ik stress ervaar, dus in die
zin ben ik wel een ‘emotie-snoeper’. Stress is er toch wel geweest de laatste
tijd en zal er altijd wel in enige mate zijn; dat hoort bij een mensenleven.
Doordat ik
er nu bewust voor kies, lukt het me om te genieten van die stukjes zonder schuldgevoel
en zonder door te snaaien. Blijkbaar is dat voor mij een goede manier.
En – om het
goed te praten – ik kies wel voor biologische chocola met rietsuiker.
Herkennen
jullie het gevecht met chocola of ander lekkers?
En hoe gaan
jullie daar mee om?
Groetjes,
Esther
Geen opmerkingen:
Een reactie posten