maandag 10 maart 2014

Suiker en kinderen (deel 1)

De meesten van mijn (trouwe) lezers zullen weten dat ik al een tijd suikerarm eet. Twee jaar en vier maanden om precies te zijn. Dit doe ik samen met Ayla (nu 7 jaar), omdat we hoorden dat het voor ons allebei beter zou zijn. Ayla hoest inmiddels nauwelijks meer en mijn energieschommelingen (lees: dips) en pijnklachten zijn een stuk minder.
Inmiddels eet ik sinds februari nagenoeg helemaal suikervrij en voel ik me nog beter. (Wie weet daarover later meer in een blog.) 


De mannen in huis doen amper mee bij het suikerarm/-vrij eten. E-nummers als E621 (een smaakversterker) en E951 (aspartaam, een zoetstof) krijgen ze wel veel minder binnen, omdat ik probeer deze niet te kopen. In het drinken, de tussendoortjes en het broodbeleg zit nog wel eens suiker (of ongewenste E-nummers).
Freek (mijn man) kan ik niet opvoeden en dat wil ik ook niet. Wel zou ik het fijn vinden als Bob en Rick (12 en 10 jaar) bewuster omgaan met eten en drinken. Voor hen komt de tijd met verleidingen en het zelf kiezen eraan. Zij hebben de leeftijd dat ik dit niet zomaar voor hen kan beslissen. Bovendien denk ik dat het goed is dat zij weten waarom adviezen gegeven worden. Als je namelijk begrijpt waarom iets is, kan je beter overwegen of je je hieraan wilt houden en dit vasthouden of bewust kiezen voor een uitzondering.

Ayla eet suikerarm voor haar gezondheid. Omdat het goed ging, lieten we de touwtjes vieren. Doordat ze deze winter weer meer ging hoesten (door de gevierde touwtjes, door de stress van de feestdagen, door de bacillen die sowieso rondvliegen of door een combinatie) zijn we weer iets meer op gaan letten.
Ook zelf merkte ik na de feestdagen en een buikgriep dat ik de verleiding van chocola maar moeilijk kon weerstaan. Terwijl ik tegelijkertijd besefte dat ik door chocola te eten mijn energiedips in stand hield.


Tijd om weer strenger te worden én informatie in te winnen.
Zelf weet ik nu waarom suikervrij beter is en lukt het mij om mij hieraan te houden. Nu wil ik deze kennis omzetten naar een kindvriendelijke uitleg voor Bob, Rick én Ayla. Meer daarover binnenkort in deel 2.


Groetjes, Esther

Geen opmerkingen:

Een reactie posten