Mijn eerste rommelmarkt

Afgelopen zondag ben ik met een buurvrouw naar een rommelmarkt geweest. Nee, niet om te struinen en zelf te kopen, maar juist om te verkopen. We kwamen op dit idee dankzij de buurtrommelmarkt waar we beiden in mei aan mee deden.

 

Ik wil namelijk graag met mijn producten van Elisabeths Appelier naar de mensen toe, zodat ze kunnen zien wat ik maak en hoe het er in het echt uit ziet. “Echte” markten zijn te duur om te gaan staan. Dat haal ik er niet of nauwelijks uit met mijn verkoop en ik wil de prijzen niet duurder maken.

En dus leek een rommelmarkt mij een goede gelegenheid.

Het resultaat viel echter tegen. In tegenstelling tot de buurtrommelmarkt, waar ik nog wat zelfgemaakte spullen verkocht, heb ik nu niets verkocht uit mijn webwinkel. Wel heb ik visitekaartjes meegegeven aan geïnteresseerden, maar verkopen is toch leuker.

Ook het verkopen van “rommel” liep niet denderend. Daar had niet alleen ik, maar veel kraamhouders last van. Helaas!

‘Tja, waar ligt dat dan aan?’ gaat er sinds gistermiddag door mijn hoofd.

Heb ik niet de goede spullen? Zijn mijn prijzen te hoog? Had ik het niet mooi genoeg uitgestald?

Of was gewoon het publiek niet goed? Het publiek was beperkt; er was wel een gestage doorstroom, maar echt veel bezoekers? Nou, nee. Ook bestond het publiek vooral uit ouderen, er waren weinig kinderen en als er al kinderen kwamen, waren het vooral jongens.

Lag het aan de locatie? Bij een Fort, niet zichtbaar vanaf de weg?

 

Ik wil nog niet opgeven, maar er knaagt wel een stemmetje die zegt: ‘Is het wel haalbaar wat ik wil? Zijn er wel mensen die mijn zelfgemaakte spullen willen kopen? Moet ik niet alleen voor vrienden en familie haken, voor cadeautjes enzo?’

Ik wil echter nog niet toegeven aan dat stemmetje. Op Facebook hoor ik positieve geluiden over mijn creaties. Bovendien heb ik nog genoeg ideeën om ook andere dingen te gaan maken en al doende zullen de ideeën alleen maar blijven komen, is mijn ervaring.

Maar goed. Wat dan nu te doen?

Ga ik binnenkort naar een rommelmarkt in het buurthuis, waar de tafels iets kleiner, maar ook goedkoper zijn dan gisteren? Of ga ik, samen met de buurvrouw, naar een grootschalige rommelmarkt waar veel publiek op af schijnt te komen? De tafels zijn hier een stuk duurder, maar ook twee keer zo groot, waardoor we samen één tafel kunnen nemen. Het publiek moet hier ook entree betalen, maar is dat een nadeel of juist een voordeel?

Wat zal het worden? Ik ga er nog eens over nadenken. En als jullie ideeën hebben: kom maar op!

Groetjes, Esther