Ruim drie weken eet ik nu al geen chocola meer, nou ja, bijna niet meer. In het weekend mag ik nog een beschuitje met vlokken van mijzelf en laatst heb ik ’s avond een klein stukje gegeten – en echt genoten. Maar verder kan ik naar de repen in de kast kijken en er zo voorbij lopen.
Wat een opluchting dat ik wel immuun lijk voor de stemmetjes die ik eerder niet kon weerstaan: “Eet mij – ik ben lekker en geef snelle energie – ik weet hoe duf je bent en dan ben ik extra lekker.” Zoals ik eerder al een keer schreef, was chocola echt mijn valkuil. En ook al beloofde ik mijzelf dat ik één stukje – nou ja, stuk – per dag mocht eten, in de praktijk bleek vier stukken de realiteit. En eigenlijk voelde dat helemaal niet goed. Niet alleen het schuldgevoel dat ik me toch weer had laten gaan, maar ik merkte gewoon dat mijn lichaam die instant energie helemaal niet fijn vond. Het kreeg even snel een piek, om daarna snel in een afgrond te zakken van futloosheid. En juist dan was de verleiding groot om opnieuw een stuk van dat lekkere bruine spul in mijn mond te stoppen.
Maar nu is de verleiding helemaal weg. En ik voel me juist trots als ik die repen in de kast zie, al weken onaangeroerd. Samen met al die andere tussendoortjes vol suiker.
In de folders sla ik de bladzijden met snoep en koek over en ook in de supermarkten kan ik hele paden links laten liggen. Wat een rust!
Ayla en ik zijn nu vrijwel geheel suikervrij en ook Bob en Rick hebben hun suikerinname flink beperkt en vragen steeds minder om een tussendoortje met suiker.
Ik ben wel veel aan het bakken en zeker voor pakjesavond mag ik de keuken in. Pepernoten, taaitaai, allemaal zonder suiker. Ook ga ik proberen om een banketstaaf te maken, niet met amandelspijs, maar met abrikozenspijs. Ik laat jullie nog wel weten of het lekker was.
Morgen genieten van ons 12 ½ jarig jubileum. We zijn echt alweer zo lang getrouwd. Freek heeft vrij genomen. Samen ergens op gesprek (maar dat komt in een latere blog) en verder tijd voor de kinderen, voor elkaar en voor mijn ouders die ’s middags langs komen en gezellig blijven eten.
Groetjes, Esther
Geen opmerkingen:
Een reactie posten