Ik heb een probleem. Ik wil te veel en de dagen zijn te kort.
Dit is een probleem dat regelmatig de kop opsteekt en dat mij heel onrustig maakt. Nu kan ik hier vermelden wat ik dan allemaal wil, maar wie mijn blogs een beetje heeft bijgehouden snapt dat ik tijd én energie te kort kom.
Na de vakantie merkte ik dat het weer de verkeerde kant op ging. In mijn hoofd was ik bezig met alles wat volgens mij nog moest gebeuren en hoe ik dat allemaal moest bolwerken. Al met al kwam er bar weinig uit mijn handen, was ik moe en een beetje down en zag ik mijn ‘to-do’-lijstje steeds langer worden.
Door mijn blog van twee weken geleden, werd ik mij bewust van mijn situatie en lukte het mij om de situatie te doorbreken. Ik maak nu per week een lijstje van de dingen die ik die week hoop te doen en realiseer mij dat misschien niet alles gedaan zal worden. Dit is dan goed. Ook geef ik mij over aan de situatie. Oké, kinderen ziek, dan niet naar de stad, maar de slaapkamers schoonmaken. Vandaag geen zin in de laptop, dan een wandeling maken en de veranderende natuur in mij opnemen en zo energie opdoen. Een derde verandering die ik doorvoerde, is dat ik mij iedere avond realiseer wat ik heb bereikt die dag, maar vooral hoe prettig de dag is geweest.
En hoe het kan, kan het. Maar sinds deze omslag komt er meer uit mijn handen, ben ik meer tevreden over wat ik wel heb gedaan en zit ik prettiger in mijn vel.
Afgelopen week heb ik een eerste start gemaakt met mijn boek, maar ben vooral bezig geweest met andere dingen die ik gedaan wilde hebben. Daardoor heb ik nu de ruimte om deze week drie keer een (deel van een) dagdeel aan mijn boek te werken. En loopt het onverwacht tot anders, dan is dat maar zo.
Liefs, Esther
Geen opmerkingen:
Een reactie posten