Druk in de tuin

De afgelopen weken zijn Freek en ik druk in de weer geweest in de tuin.
De schommel en de zandbak werden nauwelijks meer gebruikt. Of eigenlijk helemaal niet. En het gras is al jarenlang een doorn in ons oog. Het lukt niet om er een mooi grasmatje van te maken – en te houden. Tijd dus om de boel om te gooien.
Freek is voor het grove werk (bestrating, schutting plaatsen, verlichting aanleggen en afvoeren van grof vuil). Het leuke, lichte werk (ontwerpen, plantjes verplanten, stekken, zaaien en beitsen) is mijn afdeling.

Door een miscalculatie hadden we een aantal grote vierkante tegels van Chinees natuursteen over. Deze vormden de basis voor ons ontwerp. Het was tenslotte zonde om ze zo weg te doen en via Marktplaats leverde het ook bijna niets op. Bovendien zijn het heel mooie tegels.
Nu hebben we een groot gekanteld vierkant in het midden van de tuin, dus met een punt naar ons huis gericht. Het was wel even schrikken toen het net klaar was. Het was wel heel veel steen in vergelijking met hiervoor. Maar doordat het gras weg is, is er ook meer plaats gekomen voor borders, waar ik heerlijk mijn ei in kwijt kan met allerlei planten.

Van een tante kreeg ik een aantal jaren geleden allerlei stekjes en inmiddels zijn deze planten zo groot, dat ik zelf regelmatig moet uitdunnen. Genoeg plantjes dus om de nieuwe plantenvakken te vullen. Diverse geraniums, zonnehoed, longkruid, distel, herfstanemoon, een niet-echte korenbloem, vrouwenmantel en dan nog wat planten waar ik de naam niet van ken.
Ook heb ik nu meer ruimte voor kruidenplanten, om mee te koken, maar vooral om lekkere thee van te kunnen zetten. Munt, dropplant, salvia, citroenmelisse, tijm, rozemarijn, koriander.

We hebben aan één kant een nieuwe schutting, want de oude had de najaarsstormen niet overleeft. Inmiddels is deze grijs gebeitst en ook het tuinhuis heeft een nieuwe laag beits gekregen – dat was wel nodig na zeven jaar weer en wind.

En vandaag is Freek hard aan het werk geweest om van wilgentenen een tipi te maken voor de kinderen. Dan hebben ze nog steeds een plekje in de tuin, kunnen ze zich lekker terugtrekken en het zorgt meteen voor wat hoogte in de tuin. En ik heb een plek om mijn liefde voor clematissen bot te vieren.
Het idee voor de tent idee zag ik in een tijdschrift en via een vriendin kwamen we aan mooie takken van de knotwilg. Freek was vandaag niet altijd even blij met mijn idee, want het was niet echt makkelijk om een stevig bouwwerk te maken. Maar uiteindelijk mag het resultaat er zijn. En ik denk dat de kinderen morgenvroeg op zullen kijken.

Nog wat laatste puntjes op de i en dan is onze tuin klaar voor een mooie zomer.

Groetjes, Esther