Sinds een artikel in de Happinez weet ik dat het tijdens afnemende maan – dus de periode tussen volle maan en nieuwe maan – een goede tijd is om op te ruimen, om dingen af te ronden en om gewassen te zaaien die onder de grond groeien (zoals bietjes en worteltjes).
Aangezien opruimen en schoonmaken niet echt mijn hobby’s zijn, maar ik er tegelijkertijd wel van geniet als het huis schoon en opgeruimd is, en ik eens per maand een goede frequentie voor de slaapkamers vind, ben ik het maar gaan proberen. Dus in de twee weken na volle maan wil ik de slaapkamers opruimen en afstoffen. Deze frequentie is net voldoende om het bij te houden.
Nu staat het in mijn agenda en het lukt mij best goed om me hieraan te houden.
En ik weet niet of het door die maan komt, maar het lijkt wel of deze klus mij nu makkelijker valt dan anders. Vaak doe ik het op één dag, soms twee dagen. Kamer voor kamer ga ik door en op die dag hoef ik niets anders van mezelf. En voor ik het weet, heb ik de klus geklaard.
Vorige week was de klus iets omvangrijker dan anders. Ik heb namelijk meteen de kledingkasten van de kinderen gesorteerd: Wat past nog? Wat niet? En de voorraad kleding op de groei (het voordeel van gedragen kinderkleding van anderen krijgen) doorgenomen en hiermee de kasten weer aangevuld. Nu staan er dus twee vuilniszakken klaar. Eén met meisjeskleding en één met jongenskleding. Kan ik op mijn beurt weer twee vriendinnen blij maken . . .
Vorige week was mijn week goedgevuld en had ik dus geen tijd voor de moestuin. Dit heb ik gisterochtend goed gemaakt. In anderhalf uur tijd de hele tuin geschoffeld – tenminste daar waar nog niets gezaaid is – en prei, radijs en wortels gezaaid. En dan had ik zelfs nog tijd om een deel met veel onkruid de wieden. Op de lange strook bij het hek naar onze buurman staat namelijk veel gras en allerlei andere gewassen die ik niet wil – onkruid dus. We hebben dit jaar een nieuwe tuinbuurman en hij lijkt zijn tuin goed bij te houden. Wanneer ik dit nu ook doe, hoop ik dat we er samen voor kunnen zorgen dat het onkruid te behappen blijft. Vorig jaar was er geen beginnen aan op die strook, omdat het gras gewoon onder het hekje doorkroop. Maar nieuw seizoen, nieuwe buurman, nieuwe kansen.
Maandag verder nog bij mijn moeder geweest, die vrijdag aan haar enkel geopereerd is. Gekletst, samen broodje gegeten en een rondje om met de rolstoel. Morgen ook de hele dag naar haar toe, ’s middags met de kinderen en waarschijnlijk ook daar blijven eten. Hoeft mijn vader een keer geen eten te koken.
En dan donderdag en vrijdag rustig aan doen. Nou ja, rustig aan:
De laatste kleding uitzoeken van Ayla, zodat dat per maat in een doos naar zolder kan.
En hopelijk toekomen om ook mijn zomerkleding weer in de kast te leggen. Het mooie weer moet tenslotte toch weer gaan komen binnenkort.
Verder wil ik brood bakken, zodat de vriezer gevuld blijft.
Maar verder toch echt niets. Lekker een middagdutje doen, op tijd naar bed, een wandelingetje, wat lezen. Die dagen zullen ook wel weer zo om zijn. En dan hoop ik dat ik na die dagen wat minder moe ben dan nu.
Groetjes, Esther
Geen opmerkingen:
Een reactie posten