Kinesiologie - hocus pocus of helpt het echt?

Gisteren voor het eerst in een praktijk geweest voor kinesiologie. Van te voren kon ik me hier geen voorstelling bij maken. Ik hoorde wel van een oud-collega dat het waarschijnlijk was dat er dingen uit het verleden naar voren zouden komen, omdat dit de oorzaak kan zijn van problemen nu. En dat het er van af hing of ik hier open voor zou staan.

Ik vond het geen leuk idee om – vooral negatieve – dingen uit het verleden op te halen. Het is niet leuk om hier aan te denken en ook niet leuk om hierover te praten.  Niet dat ik allerlei negatieve ervaringen heb, maar het feit dat zo’n man dat soort gebeurtenissen aan kan kaarten. Dat was niet echt iets waar ik op zat te wachten. Aan de andere kant wil ik ook minder klachten hebben.

Ik heb het gisteren in ieder geval een kans gegeven. En het is mij mee gevallen.

Van te voren heb ik een hele vragenlijst beantwoord, wat leidde tot vijf pagina’s tekst. Hierop vroeg de man meteen of dit al mijn boek was. Doordat ik zo uitgebreid geantwoord had, was het niet nodig om mijn antwoorden verder te verduidelijken, behalve dan voor welke klachten ik bij hem kwam. Dat is fibromyalgie en dan met name de pijn, de stijfheid en de vermoeidheid.

Het gesprek begon met het advies (of eigenlijk meer een dringende opdracht) om diverse aanpassingen in huis aan te brengen: niet draadloos bellen, niet draadloos internetten, geen stroomkabels of contactdozen onder of vlakbij het bed, geen elektrische deken op het bed, niet de magnetronfunctie gebruiken. Dit zorgt namelijk allemaal voor elektrische pulsen in huis. Mijn lijf blijkt moeite te hebben met het doorgeven van de natuurlijke pulsen en door de elektrische pulsen wordt het doorgeven verder verstoord.

De aanpassingen zijn aan de ene kant eenvoudig, maar aan de andere kant ook niet. Ze hebben financiële consequenties, omdat er andere apparatuur gekocht “moet” worden, maar ook praktische consequenties. Het vraagt best wel wat inzet om dit door te voeren en willen wij dat wel? We gaan in ieder geval proberen een aantal aanpassingen door te voeren.

De kinesioloog benadrukte dat zijn behandeling weinig zin heeft, wanneer ik in aanraking blijf komen met stoorzenders. We doen ons best.

Ik mocht al snel op de behandeltafel gaan liggen. Daar vertelde de kinesioloog dat de schedel opgebouwd is uit delen en deze delen pulseren de hele dag. Die pulsaties worden doorgegeven aan alle botten van het lichaam. Door blokkades kan het gebeuren dat de pulsaties niet goed doorgegeven kunnen worden. Volgens de kinesiologie is dat het probleem van fibromyalgie.

 De kinesioloog voelde dat de pulsaties inderdaad niet goed bij mijn handen en bij mijn voeten aankwam. Ook voelde hij dat ik een hersenschudding heb gehad op mijn derde. Dit had ik niet in de vragenlijst vermeld, maar het klopt wel dat ik op die leeftijd hard op mijn hoofd gevallen ben.

De kinesioloog heeft zich deze eerste keer vooral op mijn hoofd gericht.

Daarnaast heeft hij onderzocht welke stof mijn lichaam nodig heeft. Op dit moment is dat één middel, waarvan ik hoop dat als de huisarts het voorschrijft ik het vergoed zal krijgen.

Uit het onderzoek kwamen verder meerdere leeftijden naar voren, waarop er iets gebeurd zou zijn. Iets van een val of stoot, een zware teleurstelling, aanraking met gif (kan ook medicatie zijn) of een angst. Ik heb gevraagd hoe hij hieraan komt.

De kinesioloog legde het als volgt uit. Alle gebeurtenissen uit het verleden zijn opgeslagen in het geheugen. Het lichaam is verbonden met het geheugen. Door aan het lichaam vragen te stellen, wordt het geheugen geraadpleegd en middels spierspanning geeft het lichaam antwoord.

De man hield bijvoorbeeld mijn pols vast. Wanneer hij mijn hand opzij duwde, gebeurde er niets. Ik had voldoende spierspanning om mijn hand op zijn plek te houden. Hier hoefde ik niets voor te doen. Door te vragen of er op allerlei leeftijden iets gebeurd zou zijn, kreeg mijn lichaam de kans hierop te reageren. Was er niets aan de hand, dan bleef mijn hand liggen. Was er wel iets aan de hand, dan kon hij mijn hand zo opzij trekken.

Op deze manier heeft hij ook onderzocht dat ik die bepaalde stof nodig heb. Ik vermeld hier niet welke stof, omdat het een stof is die voor mij goed is en ik wil voorkomen dat anderen het klakkeloos gaan kopen en slikken.

Ik heb een heel lijstje met leeftijden meegekregen, waarvan ik mag gaan bepalen wat er toen gebeurd kan zijn. Binnenkort dus maar met mijn moeder en misschien ook wel mijn vader om de tafel en samen over het verleden te praten.

De behandeling heb ik deze eerste keer niet als intensief ervaren, wel als heel bijzonder. Nog steeds weet ik niet goed wat ik van kinesiologie moet denken. Op internet las ik dat er scepsis over bestaat. Op zich begrijp ik dat ook. De man had echter een goed verhaal, hij is mij herhaaldelijk aangeraden door een oud-collega. Zoals het er nu uit ziet is het niet iets dat schadelijk is, dus voorlopig ga ik het een kans geven. Zijn uitleg is duidelijk en hij staat open voor mijn vragen.

Over twee weken mag ik terugkomen. Hij gaat dan met mijn gegevens uit het verleden aan de slag.

Ik ben benieuwd.

Wordt vervolgd?

Esther