Zoals ik mezelf beloofd had, heb ik deze week een start gemaakt met mijn boek. (Voor degenen die mijn vorige blogs niet hebben gelezen: ik wil een boek gaan schrijven over fibromyalgie en wat dit voor mij betekent.)
Afgelopen zaterdag heb ik een laptop gekocht en maandag ben ik begonnen met typen. Ik begon die ochtend op de laptop, maar dit lukte niet meteen goed. Er was nog geen Word geïnstalleerd. Ik ben niet superhandig met computers, maar kan me goed redden. Het installeren van Word is misschien heel makkelijk, maar ik kreeg één keer te veel een moeilijke vraag en heb de handdoek in de ring gegooid. Ik had mij namelijk ingesteld op lekker typen en mijn verhaal van mij afschrijven. En ik had absoluut geen zin in andere perikelen.
Gelukkig heb ik ook een gewone computer in huis staan, dus ben ik daar achter gaan zitten.
En heb mijn vader ingeschakeld om ’s middags de laptop te voorzien van Word. Heerlijk zo’n vader die graag helpt en veel van computers weet.
Eenmaal achter (of voor, wat is het ?) de gewone computer kon ik lekker aan de slag. Ik had al veel ideeën in mijn hoofd en het lukte om dit uit te werken. De tijd vloog voorbij.
Dinsdag heb ik de draad weer opgepakt: de tekst van maandag nagelezen en bijgeschaafd, hoofdstukken bedacht die ik nog wil behandelen, nieuwe tekst geschreven. Ook ben ik gaan zoeken naar informatie om mijn boek mee aan te vullen, bijvoorbeeld over fibromyalgie en over eetgewoonten.
Ik wil boeken uit de bibliotheek gaan lenen over fibromyalgie. Op die manier kan ik lezen wat anderen er over geschreven hebben, of deze informatie mij aanspreekt, wat ik mis in die boeken en hopelijk blijft mijn conclusie dat er ruimte is voor een nieuw boek over fibromyalgie.
Ik ben blij en opgelucht dat ik de eerste drempel over ben. Ik merkte namelijk dat ik het toch lastig vond om echt te gaan beginnen. Het eerste begin is echter goed gegaan. Nu merk ik wel dat het ook weer moeilijk is om de voortgang erin te houden. Dit heeft verschillende redenen:
- Ten eerste is het voor mij belangrijk dat ik mijn activiteiten afwissel. Dit betekent dat ik hooguit twee uur achtereen achter de laptop kan zitten (anderhalf uur is beter) en dit ook maximaal één keer per dag. Ook kan ik dit weer niet alle dagen doen.
- Ik heb wel een idee welke onderwerpen ik aan bod wil laten komen, maar bij elk onderwerp is het weer zoeken naar de vorm en welke informatie ik precies en in welke volgorde wil verwerken. Ook kost het moeite om terug te halen hoe en wat er gebeurd is de afgelopen twee jaar. (Ik ben mijn originele teksten van toen immers kwijtgeraakt bij computerproblemen.)
- Daarnaast merk ik dat ik concrete theoretische kennis mis. Ik weet wel globaal wat fibromyalgie is, maar de wetenschappelijke informatie is mij niet geheel bekend. Ook over een ander onderwerp dat ik in het boek wil omschrijven mis ik genoeg theoretische kennis om het voor anderen begrijpbaar te maken. Terwijl ik het wel een belangrijk onderwerp vind, dat ook voor mij veel betekend heeft en nog steeds betekent. Dit gebrek aan theoretische kennis betekent: zoeken naar informatie, boeken lezen, internet raadplegen, mensen om mij heen benaderen. Belangrijke stappen, maar het leidt niet direct tot “lappen tekst”.
- Tot slot is het schrijven van een boek niet mijn enige bezigheid in mijn leven. Ik ben moeder van drie kinderen die van en naar school gebracht moeten worden, ’s avonds willen we wat te eten te hebben, er moeten boodschappen in huis komen, het huis heeft nodig een sopbeurt nodig. Zo zijn er genoeg andere verplichtingen die mij van het schrijven afhouden.
(De eerste en laatste reden zijn wel weer goed te combineren: doordat ik niet hele dagen en alle dagen kan typen, ben ik verplicht het typen af te wisselen met andere activiteiten. Nou, ik heb activiteiten genoeg om mee af te wisselen.)
Ik heb nog steeds veel zin om verder te gaan met mijn boek en ben gemotiveerd om het werken hieraan goed in te plannen.
Ik houd jullie op de hoogte.
Liefs, Esther
Geen opmerkingen:
Een reactie posten