Dagenlang vorst, zowel ’s nachts als overdag en het einde van de vorst is nog niet in zicht. Dat betekent mooi ijs waar op geschaatst kan worden.
De sneeuw maakt de weg glad en bedekt het ijs, maar zorgt wel voor een mooi plaatje.
Actieve schaatsliefhebbers hebben de sneeuw weggeschoven en een baan gecreëerd.
Freek heeft gisteren voor het eerst sinds ongeveer 15 jaar zijn schaatsen van zolder gehaald. Het was even wennen, maar toen gleed hij toch redelijk soepel over het water. Het voelde heerlijk.
Freek op de schaats, terwijl Bob en Rick spelen
Ik denk terug aan de tijd dat ik nog schaatste. Op mijn kunstschaatsen maakte ik hele schaatstochten, zoals de Molen- en merentocht van twintig kilometer. Samen met mijn vader, goed ingepakt met meerdere laagjes en boterhammen mee. En dan met koude wangen, maar heel voldaan weer thuis komen.
Die tijd is geweest. Het is alweer zo’n twintig jaar geleden. Mijn schaatsen heb ik een paar jaar geleden verkocht. Ik zal niet meer schaatsen. Mijn knieën redden dat niet meer en wanneer ik zou vallen ben ik nog veel verder van huis. Schaatsen, skeeleren, het zijn dingen die ik niet meer kan doen. Ook al kriebelt het nog steeds.
Door mijn knieën hebben ook de kinderen nog steeds geen schaatsen. De afstap van de kant naar het ijs red ik namelijk niet. Dus kan ik hen niet eens helpen met het aantrekken van hun schaatsen of ze vasthouden bij de eerste voorzichtige pogingen.
Natuurlijk, Freek is er ook. Maar hij is doordeweeks laat thuis. De kans op ijs is in Nederland al klein, maar dat er ijs in het weekend ligt, is nog zeldzamer. En schaatsen leer je niet binnen een dag.
De jongens worden nu wel zo groot dat ze zich (misschien) zelf kunnen helpen, dus vanaf nu toch maar in de gaten houden of we schaatsen voor ze zien. Verstelbaar in maat, zodat ze lang mee gaan. En/of skeelers die je om kan bouwen tot schaatsen.
Ayla met een buurmeisje
Het ijs brengt herinneringen en plannen voor de toekomst.
En ik geniet van het mooie uitzicht van een schaatsende man en spelende kinderen op het ijs.
Groetjes, Esther
Geen opmerkingen:
Een reactie posten