Nog bewuster: geen suiker meer

Het lijkt erop dat we de bewuste koers gaan doorzetten.

      Zoals ik al eerder schreef, heb ik persoonlijk goede ervaringen met een kinesioloog en inmiddels zijn alle kinderen bij hem geweest. Hij had mij al geadviseerd om het gebruik van suiker te beperken en met vlagen lukte dit ook wel. Maar ja, chocola is zo verschrikkelijk lekker. Net als chocoladepinda’s. Ach, eigenlijk alles waar chocola in, op of onder zit. De laatste tijd bleef het dus meestal niet bij mijn zelf toegekende rantsoen van één stukje per dag.

      Nu lijkt het toch te gaan lukken om (veel) minder suiker te gaan eten èn de meeste gezinsleden doen mee.

Afgelopen woensdag was ik namelijk met Ayla bij de kinesioloog. Zij hoest al sinds mei. De huisarts kon niet veel vinden en speciale neusspray, antibiotica. Het hielp allemaal niet veel. Ze hoest nu niet vaak meer, maar toch nog steeds zeker één maal per week. En dat is dus één keer te veel.

      Bij de eerste behandeling van Ayla kwam al naar voren dat kleurstoffen niet goed voor haar zijn en ik ben hier redelijk op gaan letten. Maar de laatste weken zag ik zelf het verband tussen het hoesten ’s avonds en wat ze die dag anders dan anders had gegeten. Dit was dus altijd iets met suiker en soms ook met kleurstoffen: spekken, taart, smileys e.d.

      Vorige week heeft de kinesioloog een test gedaan en nu weten we dat ze niet tegen chemische kleurstoffen (vooral rood, groen en blauw) en aspartaam (een zoetstof) kan, maar ook niet tegen glucose, fructose en sacharose. Suiker dus. En dat vraagt om de nodige aanpassingen.

      Ayla en ik hebben speciaal snoep gekocht bij de natuurwinkel. In plaats van een plak ontbijtkoek bij het broodje, krijgt ze nu een creamcracker (met beleg). Via internet heb ik een recept voor koekjes gevonden zonder suiker en dus meteen gebakken. En al het snoep met suiker is apart gelegd.

Ayla pakt het heel goed op en ik heb besloten dat dit voor mij de kans is om ook mijn suikerinname te beperken. (Sinds woensdag heb ik geen chocola meer aangeraakt!) Bob en Rick vinden het knap van hun zus hoe ze ermee en gaven zelf aan dat ze mee willen doen. Dit gebeuren heeft hun blijkbaar bewust laten voelen wat suiker met hen doet en ze voelen zich er eigenlijk helemaal niet zo goed bij. Rick vindt een creamcracker eigenlijk lekkerder dan een plak ontbijtkoek en die chocoladepinda’s geven je achteraf helemaal geen voldaan gevoel.

      Helemaal goed en dat mag gestimuleerd worden.

      Komende vrijdag hebben we hier alleen wel Sintermaarten. ’s Avonds zal ik het snoep uitsorteren. Snoep met veel suiker en kleurstoffen gaat sowieso weg. En de twijfelgevallen gaan apart. Bob en Rick mogen dan maximaal twee keer per week hier iets van en Ayla maximaal één keer. Als ze dit volhouden tot Kerst volgt er een beloning. Wat dat wordt, weet ik nog niet. Maar het zal iets zijn dat ze graag willen (betaalbaar) of geld als aanvulling voor iets waarvoor ze aan het sparen zijn.

      Ik ben nog niet zover dat ik de hazelnootpasta en de hagelslag verbied, maar leg wel uit dat ander beleg beter is. En Ayla – voor wie het het belangrijkste is – kiest vooral voor het betere beleg. Gelukkig.

(En Freek offert zich graag op om de voorraad “verkeerd” snoep op te eten.)

Vanuit een suikerarm huis, Esther