maandag 25 juni 2012

Spierpijn

Gisteren het kinderfeestje van Bob en Rick en vanochtend weer actief geweest in de moestuin. En nu heb ik dus spierpijn.

Bob en Rick vierden gisteren samen hun kinderfeestje. Rick wilde het graag voor de zomervakantie en Bob had het nog niet gevierd door de wisseling van school.
Het is heel goed bevallen om het samen te doen. Ze verschillen tenslotte niet zo veel in leeftijd en ook de aansluiting tussen de wederzijdse klasgenootjes bleek goed.
We hadden het plan om naar het bos te gaan voor een speurtocht. De voorspellingen kwamen echter uit en de hele dag heeft het geregend. Tijd voor plan B: een bezoek aan een museum. De kinderen hebben zich heerlijk vermaakt en de dag verliep soepel. We kijken allemaal terug op een leuke dag.
Volgend jaar weer samen???

Vanochtend werd ik met spierpijn wakker. Het slenteren en vele staan in het museum is toch niet echt geschikt voor mijn lijf.
Ik had echter het plan om naar de tuin te gaan. Ik had namelijk donderdag voor het laatst aardbeien geplukt en vandaag was het echt wel weer nodig.
Natuurlijk bleef het niet bij aardbeien plukken alleen. Nog wat snijbiet om mee naar huis te nemen, kijken hoe de uien, wortelen en aardappels erbij staan om in te schatten wanneer deze geoogst kunnen worden. Het zit er wel aan te komen, namelijk. En verder de bedden langs om onkruid weg te trekken.
En voordat je het weet is er dan weer twee uur voorbij. Thuis de aardbeien in bakjes verdeeld om weg te geven en ons eigen portie gewassen. Toch nog maar even de uitgebloeide rozen weggeknipt en de neerhangende takken van deze klimroos vastgebonden. (Ik kan het echt niet laten als ik weet dat het gedaan moet worden en ik toch nog mijn ‘tuinkleren’ aan heb.)

Hierna had ik het echt gehad. Boven omkleden èn even op bed liggen.
Na drie kwartier rust sta en een heerlijke lunch van een biologisch bouillonnetje, een dubbele boterham met oude kaas, rucola, alfalfa èn radijsjes en – vooruit – een boterham met chocolade hagelslag zijn de ergste bibbers in mijn benen verdwenen.
De rest van de week doe ik rustig aan – tenminste, dat ga ik proberen.

Liefs, Esther

Geen opmerkingen:

Een reactie posten