donderdag 3 februari 2011

De Mexicaanse griep

De vorige keer schreef ik al dat Ayla ziek thuis was. Al snel volgde het hele gezin: ik werd woensdagochtend ziek wakker en in de loop van de dag ging ik me alleen maar beroerder voelen. In de nacht van woensdag op donderdag ben ik zelfs even buiten bewustzijn geweest door een koortsaanval. Het was al met al een heftige nacht.
Donderdagochtend werd Bob ziek wakker en vrijdag werd het helemaal gezellig toen bleek dat ook Freek en Rick ziek waren.
Freek is maandagmorgen vroeg naar de huisarts geweest en hij kreeg daar te horen dat het de Mexicaanse griep is die ons heeft geveld. Hier is weinig aan te doen, alleen de tijd nemen om uit te zieken, veel te rusten en veel vitamine C te nuttigen.

Nou, ik kan jullie vertellen dat de Mexicaanse griep een gemene griep is. Het is lang geleden dat ik me zo lang zo ziek heb gevoeld. Tot gisteren sliep ik twee dutjes overdag en daarnaast lig ik ’s nachts zo’n twaalf uur op bed. En nog steeds ben ik moe. Ik hoest, mijn hoofd zit vol met slijm, waardoor ik oorpijn en hoofdpijn heb, mijn spieren doen zeer (spierpijn door de griep en als gevolg van het hoesten). Kortom: echt ziek.

Vandaag voelt mijn hoofd iets rustiger, al begint de hoofdpijn alweer op te komen. Maar weer eens proberen of het schrijven lukt. Eerst een blog (die ik zo af ga ronden en dus heb ik voor het eerst een korte blog weten te schrijven). En dan een poging doen om huiswerk te maken voor mijn cursus. Gisteravond was de eerste les van de cursus ‘boek schrijven’. Helaas kon ik hier niet heen. Echt balen! Wel heb ik via de mail al het huiswerk ontvangen, namelijk een spannend begin voor een boek schrijven. Ik heb al een begin voor mijn eigen boek geschreven. Deze wil ik nalopen en herschrijven en dan gebruiken voor de opdracht. Dan kan ik het commentaar van de docente gebruiken om het stuk nog beter te maken.

De kinderen zijn trouwens wel naar school – Ayla sinds maandag; Bob en Rick sinds gisteren – maar alleen de ochtenduren. Eens kijken wanneer ze weer hele dagen gaan redden.
Ook hoop ik de komende dagen langzaamaan weer het normale ritme op te pakken. Ik heb niet meer gewandeld sinds vorige week dinsdag en ik zal ook weer opnieuw moeten opbouwen. Mijn conditie en mijn spierkracht zijn flink afgenomen. Ook alle andere dingen hebben stil gelegen.

Volgende keer hoop ik te kunnen schrijven dat iedereen hersteld is en dat het gewone leven weer zijn draai heeft gevonden.

Groetjes, Esther

Geen opmerkingen:

Een reactie posten